«Հերքել եմ, որովհետև բանակցային այդ բովանդակությամբ խորհրդային ժամանակ ԼՂԻՄ-ում բնակված ադրբեջանցիների՝ ԼՂ կարգավիճակի որոշմանը մասնակցելու իրավունքը որպես ԼՂ բնակիչ, արձանագրված է եղել։ Հետևաբար՝ եթե նրանք ըստ բանակցային բովանդակության ԼՂ բնակիչ են, ուրեմն պետք է բնակվեին ԼՂ-ում, և հայկական կողմը բանակցային այս բովանդակության դեմ 2018-ի հեղափոխությունից առաջ երբեք չի առարկել: Իսկ եթե հաշվի ենք առնում, որ ԼՂ վերջնական կարգավիճակի հարցով հանրաքվեն, ըստ իմ վարչապետ դառնալուց առաջ ձևավորված բանակցային բովանդակության, կարող էր տեղի ունենալ 100 տարի հետո, կանխատեսելի է, թե նշված պայմաններում ժողովրդագրական պատկերի ինչպիսի փոփոխություններ կլինեին Արցախում»,- գրել է Փաշինյանը։

Նա մեկնաբանել է նաև իր հայտարարություններից ևս մեկը, ըստ որի՝ 2016 թվականին բանակցային գործընթացում տեղի է ունեցել աղետ։ Եթե մինչև 2016թ–ը ԼՂ հարցի բանակցային ամբողջ գործընթացը գտնվել է ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների տիրույթում, ապա դրանից հետո այն տեղափոխվել է ՄԱԿ–ի ԱԽ։