Հոկտեմբերի 10-ին Հակոբ Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնում կայացավ Նարեկ Մանուչարյանի «Արմեն» գրքի շնորհանդեսը։ Նարեկը միջոցառումը կազմակերպել էր շատ մտերմիկ և ընկերական միջավայրում՝ շեշտելով, որ այս դժվար օրերում ցանկություն չունի տոնական երեկույթ կազմակերպելու։ Հեղինակի խոսքով 44-օրյա պատերազմի ելքը սառը ցնցուղի պես եղավ իր համար։ Մոտ մեկ ու կես տարի չէր կարողանում իր մեջ ուժ գտնել շարունակել գիրքը։ 2022 թ-ի գարնանը բացեց կիսատ թողած աշխատանքն ու ավարտին հասցրեց։ Նարեկը շեշտում է, որ Արմենն իրեն ավելի փոթորկեց, ամրացրեց․․․ և հենց դա ստիպեց հանրությանը ներկայացնել իր գիրը հենց ա՛յս օրերում։
Շնորհանդեսին ներկա էին Նարեկի ընկերները, հարազատները և, պարզապես, անծանոթ մարդիկ, ովքեր եկել էին հեղինակի հետ կիսելու այդ կարևոր օրվա գեղեցիկ զգացողությունները։
«Անմոռանալի օր էր, լիքն էր դրականով ու ջերմությամբ։ Անցավ հրաշալի, քանի որ ներկա էին և ինձ շատ հարազատ մարդիկ, և անծանոթները, ինչը, իհարկե, ոգևորող է և պարտավորեցնող»,- շնորհանդեսից հետո կիսվեց Նարեկը։
Գրքի խմբագիր Արմինե Բոյաջյանը այսպես է բնութագրում «Արմեն»-ի ծնունդը․ "«Արմեն»-ը մեր բոլորի հերոսն է, որ Նարեկի՝ պատմելու ունակ գրչի շնորհիվ դարձել է նաև այս գրքի հերոսը։ Արցախյան պատերազմի չերևացող կողմը՝ հետևանքի հույզը, մարտի սրսուռը, կորսված ու գտնված սերերը, օդում քարացած անպատասխան նամակներն ու ազնիվ պայքարը՝ գոյության, սեփական հողում լինելու ամենապարզ իրավունքի համար։ Որքան էլ ցավն ու պատերազմն ազգային են և հասու միայն մեզ (վկա աշխարհի լուռ կեցվածքը), այնուհանդերձ, մարդու բնույթը նույնն է՝ անկախ գենետիկ պատկանելությունից, և այն, ինչ բնութագրված է այս վիպակում, հանգիստ կարող է պատահել (Աստված մի արասցե) կամ պատահած լինել յուրաքանչյուրի հետ։ Նարեկի գիրն անկեղծ է, զուրկ արհեստական ու ճռճռան թղթերով անհարկի փաթեթավորումներից։ Սյուժետային գիծը կառուցված է կինոմոնտաժի առանձնահատկություններին համապատասխան՝ երբեմն խառը ժամանակագրությամբ, իրադարձությունների ընթացքը փոփոխվում է բավականին կտրուկ, անսպասելի լուծումներով։ Այս ամենն ինքնատիպություն են հաղորդում ստեղծագործությանը։ Թեման, ստեղծագործական ձեռագիրը, ժամանակի վավերագրության անհրաժեշտությունն ու համակենտրոն, շղթայված պատումները միասին արտացոլում են գրողի հիմնական ուղերձը, որը, կարծում եմ, անպայման կգտնի իր հասցեատիրոջը։ Սա հեղինակի առաջին տպագրվող գիրքն է, ուստի թող, որ այն լինի ճանապարհի մեծ սանդուղքի ամուր նախաքար՝ դեպի ավելի վեր ու ավելի Մեծ տարածություններ"։
