Այսօր՝ հուլիսի 2-ին մեծ գերմանացի բանաստեղծ, արձակագիր, Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Հերման Հեսսեի ծննդյան օրն է․․․

Մի աղջկա

Ինձ համար բոլոր ծաղիկներից Ամենասիրելին ես դու,

Քաղցր ու մանկական է համը քո բերանի,

Անմեղությամբ ու ուրախությամբ լի է քո ժպտուն հայացքը:

Ես առնում եմ քեզ, ծաղի՛կ, երազանքներիս մեջ,

Այնտեղ՝ գունագեղ ու դայլայլող

Կախարդական բույսերի մեջ,

Քո հայրենիքն է, այնտեղ դու չես թոշնի երբեք,

Մշտնջենական ծաղկունք է այնտեղ՝ իմ հոգու սիրո բանաստեղծության մեջ,

Եվ քո երիտասարդությունը՝ հարատև մտերմիկ բուրմունքով:

Շատ կանանց եմ ես ճանաչել, Շատերին՝ ցավով սիրել,

Շատերին ցավ եմ պատճառել,

Հիմա՝ հրաժեշտի պահին, ողջունում եմ ես քեզ

Մի անգամ ևս կախարդանքի ողջ ուժով,

Երիտասարդության հրաշալի անսպառ հմայքով:

Եվ երազանքների այգում Իմ գաղտնի բանաստեղծության

Ես կպահեմ քեզ՝ ժպտալով ու շնորհակալ լինելով անմահներին,

Որ ինձ այսպես շռայլորեն պարգևատրեցին:

Ի՞նչ է եղել կյանքն իմ

Ի՞նչ է եղել կյանքն իմ, երբ այն այսօր պետք է ավարտվի:

Երազային վաղանցուկ ակնթա՞րթ:

Կորսվա՞ծ:

Ո՛չ, այն լռին Հաճույքների շրջանակ է եղել, որ ձեռքերով լի

Վերցրել եմ, մեկ ուրիշին տվել ու նորը ստացել կրկին:

Այն աշխարհի հետ ինձ երջանկացրած սիրային կապ է եղել

Իր մշտագո գեղեցկությամբ

Եվ իմ նպատակը հզոր նշաններով առաջ է շարժել

Հավերժության մեջ շարունակ:

Նա եղել է ջրի, լեռնային քամիների, դաշտերի հետ,

Եղբայրական կապի հետ, որ չի խզում ոչ ոք,

Կապույտում ծվարած, միշտ այնտեղ եղող բոլոր ամպերի հետ,

Եվ մեր հայրենիքի մասին է երգը նրանց:

Այդ հավերժական ուժով զորեղ

Ես եղբայրական հավատարմությունն եմ պահել,

Իսկ մեղքերս այն տարիներն են,

Որ ինձ մարդկանցից ավելի սիրելի են եղել:

 

Հերման Հեսսե

Թարգմանությունը գերմաներենից՝ Սիրանուշ Փարսադանյանի