20-րդ դարասկզբին Փարիզի փոքրիկ սրճարաններից մեկում խաչվեցին
երկու երիտասարդների հայացքներ:
«Ինչ հետաքրքիր հրեա է »,- մտածեց կինը:
«Ինչ հետաքրքիր ֆրանսուհի է ».-մտածեց տղամարդը:
Կինը ճիշտ էր գուշակել, տղամարդը` ոչ: Խաչվեցին բանաստեղծուհի
Աննա Ախմատովայի և նկարիչ Ամադեո Մոդիլյանիի հայացքները: Մայիսյան այդ երեկոյին Ռոտոնդա
սրճարանում Ամադեոն ներկայացավ Աննային վառ դեղին բաճկոնով, լայն գլխարկով և բասկերի
գունեղ վզկապով: Առաջին հանդիպումն իր մեջ արդեն իսկ կրում էր փառքի ու դժբախտության
նախազգացումի արձագանքը: Աննան այդ հանդիպումից մեկ ամիս առաջ էր ամուսնացել Նիկոլայ
Գումիլյովի հետ, իսկ Մոդիլյանին եկել էր Փարիզ իրեն տաղանդավոր նկարիչ հայտարարելու
, ի ցույց դնելով իր աղքատությունը: Այդ օրը նկարիչն առաջարկեց նկարել նրա դիմանկարը
և Աննան համաձայնեց: Այդպես սկսվեց նրանց գաղտնի ու բուռն սիրավեպը և Աննան, վերադառնալով
Սանկտ Պետերբուրգ, այդպես էլ չկարողացավ մոռանալ Մոդիլյանիին: Երբ Աննայի ամուսինը`
Գումիլևը, երկար ժամանակով գործուղվում է Աֆրիկա, Ամադեոյից ստացվում է սրտաճմլիկ մի
նամակ: Նա գրում էր, թե չի կարողանում մոռանալ Աննային և երազում է, որ նորից հանդիպեն:
Եվ նամակագրությունը դառնում է շարունակական: Երբ ամուսինը վերադառնում է, Աննան վիճում
է նրա հետ և մեկնում Փարիզ: Տեղեկանալով, որ Ամադեոն, մշտական աղքատությունից և անհուսությունից
ճնշված, տարվել է ալկոհոլով և թմրանյութերով, Աննան այցելում է նրան:
Ախմատովան հանդիպեց նիհար, գունատ ու տանջված դեմքով մի մարդու,
ով քիչ ընդհանրություններ ուներ այն գեղեցիկ տղամարդու հետ, որին նա հանդիպել էր Ռոտոնդա
սրճարանում: Բայց նույնիսկ այդ տեսքով Ամադեոն աշխարհի ամենագեղեցիկ տղամարդը թվաց
Աննային: Ամադեոյի հետ անցկացրած օրերը և նրա այրող, խորաթափանց հայացքն Ախմատովան
հիշեց ողջ կյանքի ընթացքում: Անշուք և սառն արվեստանոցում Աննան դարձավ Մոդիլյանիի
մուսան և բնորդուհին: Ախմատովան նորից վերադարձավ Պետերբուրգ, գաղտնի պահելով իր սերը
և հարաբերությունները Մոդիլյանիի հետ: Նա թաքցրեց Մոդիլիանիի նվիրած բոլոր նկարները,
բացի մեկից…
9 տարի անց Աննան արվեստին նվիրված մի ամսագրում պատահական տեղեկանում
է Մոդիլյանիի մահվան մասին: Ավելի քան 50 տարի Աննա Ախմատովան գաղտնի պահեց իր լուսավոր,
բայց կարճատև սիրավեպը Մոդիլյանիի հետ, բայց ստիպված էր 1965-ին Փարիզ այցելության
ժամանակ բացահայտել գաղտնիքը: Թաքցնելն արդեն անիմաստ էր, քանի որ տարբեր ցուցասրահներում
ներկայացված Մոդիլյանիի մեծաքանակ նկարներից 12-ում պատկերված էր երիտասարդ, գեղեցիկ
ու սևահեր մի աղջիկ` նկարչի մուսան ու սիրուհին` բանաստեղծուհի Աննա Ախմատովան:
Աննա Ախմատովան երբեք չբաժանվեց 1911 թվականի Մոդիլյանիի գծանկարից,
որը մինչև կյանքի վերջ կախված մնաց բանաստեղծուհու մահճակալի վերևում:
.png)
.png)